बालकांमध्ये वाढतेय धावण्याची आवड ...

जळगाव रनर गृपचे बाल सदस्य

सुदृढ आरोग्यासाठी धावणे गरजेचे आहे, हा विचार रुजवण्यात जळगाव रनर्स गृप यशस्वी झाला आहे. प्रौढांसह युवकही आता धावण्यासाठी एकत्र येवू लागले आहेत. अवघ्या सहा महिन्यांत जळगाव रनर्स गृपची सदस्य संख्या १६० वर पोहचली आहे. शहरात नव्याने रुजलेली संस्कृती म्हणून या गृपकडे पाहता येईल. आरोग्यासाठी धावण्याचा विषय आता अनेकांच्या सराव व जिद्दीचा होत आहे. त्यामुळे विविध ठिकाणी होणाऱ्या स्पर्धांमध्ये धावपटुंचा सहभाग वाढतोय. त्याविषयी कधीतरी सविस्तर लिहू. मात्र, आज मला लिहायचे आहे ते लहान मुलांमध्ये वाढणाऱ्या धावण्याविषयीच्या आवडीचे. रनर्स गृपचे अनेक सदस्य सोबत लहान मुलांना घेवून येतात. ही मुलेही आता पालकांसाह धावू लागली आहेत. रविवारच्या जळगाव रनचे नियोजित ५ किंवा १० किलोमीटरचे अंतर पूर्ण करु लागली आहेत. अशा मुलांचाही आता गृप होतोय. नवी संस्कृती निर्माण कशी होते आणि ती नव्या पिढीत रुजायला कशी लागते ? याचे हे लाईव्ह उदाहरण आहे.

माझी कन्या कुंजल व पुतण्या सौम्य सोबत

मी उदाहरण सांगायला प्रारंभ अगदी माझ्या घरातून करेन. माझी ५ वर्षांची कन्या कुंजल आणि १० वर्षांचा पुतण्या सौम्य यांनी प्रौढांसोबत धावून ५ किलोमीटर अंतराची जळगाव रन पूर्ण केली. एवढेच नव्हे तर प्रौढांच्या तुलनेत त्यांनीही चांगली वेळ नोंदवली. लहान मुले नैसर्गिकपणे धावतात. त्यांच्या स्नायुंना कोणतीही अडचण नसते. ते लवचिक असतात. त्यामुळे नेहमीपेक्षा जास्त श्रम केले तरी त्यांना फारसा थकवा जाणवत नाही. त्यामुळे ते उत्साहात एखादी गोष्ट करतात. त्यात त्यांना आवड निर्माण झाली की ते ती आवड वारंवार पूर्ण करण्याचा प्रयत्न करतात. हा मानवी स्वभाव आहे. यातून मुलांच्या दृष्टीने चांगले घडते आहे. आता माझी कन्या व पुतण्या या पुढील प्रत्येक धावण्याच्या स्पर्धेत सहभागी होण्याचा निश्चय करीत आहेत. हे त्यांच्या भवितव्याच्या दृष्टीने चांगले असून त्यातून मेरेथॉन बॉय किंवा मेरेथॉन गर्ल तयार होवू शकते.

किरण बच्छाव यांची कन्या विरश्री व पूत्र कुलदीप

तनिष्का गितेश मुंदडा

येथे केवळ घरातील मुलांचे कौतुक करायचे नाही. आमच्या रनर्स गृपमधील अनेक सदस्यांची मुले आता याच हेतूने धावू लागली आहेत. विक्रांत सराफ यांची जुळी मुले ५ वर्षांचा मुले निशांत व नील हे सुद्धा नियमितपणे धावताहेत. त्यांनीही गेल्या तीन रविवारी झालेल्या जळगाव रनचे ५ किलोमीटरचे अंतर पूर्ण केले. १० वर्षांची तनिष्का गीतेश मुंदडा ही सुद्धा जळगाव रनमध्ये सहभागी होते. या शिवाय दर रविवारी उमविच्या परिसरात आयोजित सरावाच्या धावण्यात ती सहभागी होते.

नियमित धावण्याच्या सराव करणाऱ्यांमध्ये १२ वर्षीय स्वप्निल संतोष निरज, १० वर्षांची जुळी मुले लुवानी मोझी लव्हेरी व जुने मोईज़ लेहरी, १२ वर्षांचा सिद्धार्थसिंग सोलंकी, ९ वर्षांची विरश्री किरण बच्छाव, ५ वर्षांचा कुलदीप किरण बच्छाव, ८ वर्षांचा वल्लभ ज्ञानेश्वर बढे, ७ वर्षांची नक्षत्रा ज्ञानेश्वर बढे, ८ वर्षांचा सोहम निलेश भांडारकर,१६ वर्षांच्या प्रशांत प्रकाश सिंग यांचा समावेश आहे.

स्वप्निल संतोष निरज

लुवानी व जुने मोईझ लेहरी

पालकमंडळी एखादे वेगळे काम करीत असतील आणि त्यांनी त्यासाठी मुलांना सोबत घेतले तर मुलांवरही योग्य तो संस्कार थेट कृतीततून साध्य होतो, याचे हे बोलके उदाहरण आहे. बऱ्याचवेळा आपण मुलांना काही गोष्टीपासून लांब ठेवतो किंवा हे करु नको, ते करु नको असे सांगतो. त्यामुळे मुले लांब राहतात. मात्र, जळगाव रनर्स गृपमधील अनेक पालकांनी मुलांना सोबत घेतल्याने त्यांच्यातही धावण्याविषयी उत्सुकता वाढते आहे. मुले धावपटूंची माहिती जाणून घेत आहेत. हाच सकारात्मक बदल आहे.

सिद्धार्थसिंह सोलंकी

सोहम निलेश भांडारकर

प्राथमिक पूर्व आणि प्राथमिक शिक्षणातही मुलांच्या डोक्यांवर अभ्यासाचे ओझे सातत्याने वाढते आहे. मुलांना घरी सुद्धा वेगवेगळ्या प्रकारचा अभ्यास करावा लागतो. तो कमी आहे की काय म्हणून मुलांचे अनेक प्रोजक्ट पालकांना पूर्ण करावे लागतात. अशा वातावरणात मुले नैसर्गिकरित्या खेळणे, बागडणे विसरले आहेत. रनर्स गृपच्या माध्यमातून जेव्हा लहान मुले धावण्याकडे आकर्षित होतात तेव्हा त्यापेक्षा जास्त दुसरा कोणता आनंद पालकांना असू शकतो ?

निल आणि निशांत विक्रांत सराफ

वल्लभ व नक्षत्रा ज्ञानेश्वर बढे

आजही जे पालक रनर्स गृपच्या संपर्कात आलेले नाहीत, त्यांच्यासाठी हा नवा विचार आहे. नसेल स्वतःसाठी धावायला वेळ तर किमान मुलांचे भवितव्य घडविण्यासाठी तरी धावा. तुम्ही धावायला आलात की मुले सोबत येतील. ती सुद्धा धावायला लागतील. नुसते धावायला येणे एवढाच हा विषय नाही. यानिमित्त तुम्ही मुलांच्या सोबत मोकळ्या वातावरणात येता, त्यांच्याशी बोलता. त्याला समजून घेता. खरे तर हेच मुलांसोबत पालकांचे समुपदेशन आहे. ही क्रिया तशी शास्त्रशुद्ध आहे. धावण्यासाठी एकत्र आलेल्या पालक व मुलांच्या समन्वयातून मुलांची गुणवत्ताही वाढते. तसे अनेक प्रयोगातून सिद्ध झाले आहे.