Saturday, June 18, 2016

कॅन्सर निवारक बॅनर्जी डॉक्टर पितापूत्र


डॉ. प्रसंता बॅनर्जीसोबत डॉ. रवी हिरानी
होमिओपॅथीचा उपयोग बहुतांश रुग्णांवर गुणकारी असतो. अगदी जुनाट आजार बरा करण्याविषयीचे अनेक संदर्भ होमिओपॅथी उपचार पद्धतीत सांगितले जातात. माझाही या व्यवसायातील असाच सकारात्मक अनुभव आहे. मला पूर्वीपासून होमिओपॅथीच्या माध्यमातून आव्हानात्मक आजार बरे करण्याचा छंद आहे. सर्वाधिक धोकादायक आणि अती वेदनादायी आजार म्हणून कॅन्सरतथा कर्करोगकडे पाहिले जाते. हा आजार झाला आहे, असे समजल्यावर अर्धे आयुष्य गमावल्याची भावना रुग्णाची होते. हा आजार आहे सुद्धा तसा. खुप वेदनादायी आणि माणसाचे जीवन हादरवून टाकणारा.


 मात्र, गेल्या पाच- सहा महिन्यात मी सुद्धा कॅन्सरच्या रुग्णांवर होमिओपॅथीद्वारे प्रभावी उपचार करू लागलो आहे. आज माझ्याकडे जवळपास २०-२२ कॅन्सरचे रुग्ण असून त्यांना आजारावर गुणकारी लाभ मिळाला असल्याची प्रतिक्रिया त्यापैकी काही रुग्ण देतात. त्यांच्या आजारातील प्रगतीबाबत माझ्याकडे रितसर नोंदी आहेत. कॅन्सरवर उपचार करण्याविषयी माझ्यात आत्मविश्वास निर्माण करण्याचे श्रेय हे कोलकाता येथील ज्येष्ठ होमिओपॅथी तज्ञ डॉ. प्रसंता बॅनर्जी (वय ८५ वर्षे) व त्यांचे पूत्र प्रतिक बॅनर्जी (वय ५१ वर्षे) यांना जाते. या पितापुत्रांसोबत उपचार शिकण्यासाठी घालविलेले ४-५ दिवस आजही एक-एक प्रसंगासह स्मरणात आहेत.

नेटवर कॅन्सर संदर्भात उपचारांची  माहिती घेताना एकदा कोलकाता येथील बॅनर्जी पितापुत्रांची माहिती मिळाली. कोलकाता महानगरात बॅनर्जी यांचे तीन मजली रुग्णालय आहे. तेथे रोज किमान १,०००-१,२०० रुग्णांची तपासणी केली जाते. सकाळी ९ पासून तर रात्री अडीचपर्यंत हे रुग्णालय सुरू असते. यात जवळपास ५०० रुग्ण मोफत तपासले जातात. त्यांना होमिओपॅथीची औषधे सवलतीच्या दरात  दिली जातात. मोफत ओपीडीसीठी रात्री एक, दीडपासून रांगा लागतात. सकाळी ९ पासून तपासणी सुरू होते. नंतरचे रुग्ण फि घेवून म्हणून तपासले जातात. हे सारे मी नेटवर वाचले. असे खरेच होत असावे का ? असा मला प्रश्न पडलेला होता. मी माझ्या काही मित्रांशी याविषयावर चर्चा केली. त्यानंतर आम्ही तीघांनी एकत्रितपणे कोलकाता येथे जावून डॉक्टर बॅनर्जी यांच्याकडे पाहणी व अनुभव घेण्याचे ठरविले. मी डॉ. बॅनर्जी यांच्याशी मेलवर संपर्क केला. त्यांना आमची अपेक्षा कळविली. त्यांनी भेटीची वेळ दीड वर्षांनी दिली. त्यानुसार डिसेंबर २०१५ मध्ये मी आणि परतवाडा, नांदुरा,गोंदिया येथील माझे सहकारी डॉक्टर असे चौघे कोलकाता येथे निघालो.

बॅनर्जी यांच्या रुग्णालयाजवळ लागलेली रुग्णांची रांग
सकाळी डॉक्टर बॅनर्जी यांच्या रुग्णालयाकडे जाताना परिसरात आम्ही विचारले, बॅनर्जींचे रुग्णाय कुठे आहे त्यावर उत्तर मिळाले पुढे जेथे रांग सुरू होईल, त्याच्या पुढे रुग्णालय आहे. आम्ही पुढे गेलो तर किमान २००-३०० रुग्णांची रांग लागलेली होती. रांग कधीपासून लागली याची माहिती घेतली तर सांगण्यात आले की, रात्री दीड पासून. आम्ही तिघे होमिओपॅथीवर रुग्णांचा हा प्रचंड विश्वास पाहून अचंबित झालो. आम्ही पुढे गेल्यावर सुरक्षा रक्षक आडवा आला. त्याला सांगितले की, आमची डॉ. प्रसंता बॅनर्जींसोबत भेट ठरलेली आहे. त्यावर तो म्हणाला, अशी काही भेट नसते. तुम्ही जा. दरम्यानच्या काळात रुग्णांची रांग १,००० पर्यंत वाढली. आम्ही सुरक्षा रक्षकाला समजावण्याचा प्रयत्न केला. मात्र तो ऐकत नव्हता. अखेर मी त्याला सुनावले, तुला काय करायचे ते कर मी आत जाणार. तो आम्हाला मॅनेजर यांच्याकडे घेवून गेला. तेव्हा साडे नऊ वाजत होते. डॉ. प्रतिक आणि त्यांचे ८ सहकारी डॉक्टर रुग्णांची तपासणी करीत होते. तेथे आम्ही जवळपास ११ वाजेपर्यंत होतो. दरम्यान, डॉ. प्रसंता आले होते. आम्ही त्यांच्याकडे गेलो. ते म्हणाले, तुम्ही उशिरा आलात. आम्ही त्यांना घडलेला प्रकार सांगितला. त्यांनी आम्हाला त्यांच्या सोबत बसविले.

डॉ. प्रसंता प्रामुख्याने कॅन्सरचेच रुग्ण तपासतात. आता तर ते दिवसभरात केवळ २०-३० रुग्ण तपासतात. वय वाढल्यामुळे त्यांच्या पुत्राने त्यांना काम कमी करण्याची सक्ती केली आहे. डॉ. प्रसंता यांच्याकडे संपूर्ण जगभरातून रुग्ण येतात. जवळपास २२ देशांमधून त्यांच्याकडे रुग्ण येतात. त्यामुळे तेथे विविध प्रकारच्या कॅन्सरचे रुग्ण दिसून येत होते. कॅनडा, स्वित्झर्लंड येथूनही रुग्ण आलेले होते. त्याच्या आजाराचे प्रकार आणि डॉ. बॅनर्जी करीत असलेली औषध योजना पाहून आमच्यात आत्मविस्वास वाढत होता. आम्ही काळजीपूर्वक माहिती घेत होतो.

आम्ही चर्चा करीत असताना डॉ. बॅनर्जी यांनी स्वतःचा किस्सा सांगितला. ते म्हणाले, अलिकडे मला हृदयविकाराचा त्रास झाला. दुसऱ्या पॅथीच्या डॉक्टरांनी सर्व तपासण्या करून मला एन्जिओप्लास्टी करायचे सूचविले. मी म्हटले, ती केल्यानंतर मी १०० टक्के बरा होवून जास्त वर्षे जगेल  का ? त्यावर त्यांनी हमी दिली नाही. मी म्हणालो, तुमचा तुमच्या पॅथीवर आहे त्यापेक्षा जास्त विश्वास माझ्या होमिओपॅथीवर आहे. मी तोच उपचार करतो. आमि मी आजही यशस्वीपणे जगतो आहे. हा प्रसंग ऐकून आम्ही भारावलो. तेथे दुपारचे अडीच वाजले. आम्ही जेवायला गेलो. त्यानंतर पुन्हा ४ वाजेपर्यंत रुग्ण तपासले. नंतर डॉ. प्रसंता बॅनर्जी गेले. आम्ही पुन्हा डॉ. प्रतिक यांना जावून भेटलो.

डॉ. प्रतिक बॅनर्जीसोबत डॉ. हिरानी व इतर
डॉ. प्रतिक यांच्याशी चर्चा करताना लक्षात आले की, त्यांनी डॉ. प्रसंता यांच्या रुग्णांची माहिती डिजिटल पद्धतीने संग्रहीत केली आहे. अमेरिकन नॅशनल कॅन्सर प्रोटोकॉलने डॉ. प्रसंता बॅनर्जी यांच्या उपचार पध्दतीला मान्यता  दिली असून त्यांची होमिओपॅथीची औषधे अमेरिकेत मागवता येतात. डॉ. प्रसंता यांनी नासासोबत काम केले असून चंद्रावर गेलेल्या अवकाशविरांवर होमिओपॅथीचा काय परिणाम झाला ? याच्या अभ्यासात ते सहभागी झाले होते.

डॉ. प्रतिक यांच्या सोबत आम्ही सायंकाळी ७ वाजेपर्यंत काम केले. दिवसभाराची ही सर्व ओपीडी खालच्या मजल्यावर सुरू होती. जवळपास ५०० रुग्ण मोफत तपासले गेले. आम्ही काही वेळ काढून जेवून आलो. त्यानंतर दुसऱ्या मजल्यावर रुग्णांच्या तपासणीचे काम सुरू झाले. यांच्याकडून नाममात्र शुल्क घेतलेले असते. इतर डॉक्टरांची टीम न थकता तयार होती. रात्री दोनपर्यंत त्यांच्यासोबत राहून आम्ही १,२०० रुग्णांची माहिती घेतली. तेथे संपूर्ण देशातून रुग्ण आलेलेल होते. झारखंड, बिहार, पंजाब, पश्चिम बंगाल, ओरिसा येथील रुग्ण जास्त होते. आम्ही रात्री पूर्णतः थकून लॉजवर गेलो. तेव्हा आम्ही म्हणत होतो, आपण दिवसभरात ३० रुग्ण तपासले तरी थकतो. येथे सकाळी ९ पासून रात्री दोनपर्यंत १,२००-१,५०० रुग्ण सर्वच डॉक्टर तपासतात आणि दुसऱ्या दिवशी सकाळी ९ ला परत रुग्णालयात येतात. हा आमच्यासाठी क्षमता वाढविणारा धडा होता.

दुसऱ्या दिवशी  पुन्हा सकाळी ८.३० ला रुग्णालयात पोहचलो. आदल्या दिवशी सकाळी पाहिल्या प्रमाणेच गर्दी होती. पहिला दिवसा प्रमाणेच रात्री दोनपर्यंत आम्ही अनुभव घेतला. बॅनर्जी पितापूत्र आम्हाला अनेक टीप्स देत असत त्या आमच्या अनुभव व सेवेसाठी उपयुक्त होत्या.

आम्ही कोलकाता येथे डॉ. बॅनर्जींकडे ४-५ दिवस होतो. डॉ. प्रसंता कशा प्रकारे कॅन्सरचे रुग्ण तपासतात व त्यांना औषध देतात हे मी जवळून पाहिले. मी एकदा त्यांना विचारले, सर आपण होमिओपॅथीने कॅन्सर १०० टक्के बरा करू शकतो का आणि कोणत्या ग्रेडपर्यंतचे रुग्ण तपासावेत ? त्यावर त्यांनी दिलेले उत्तर मला आजही जसेच्या तसे आठवते. त्यांच्या उत्तरात डॉक्टरची जबाबदारी आणि होमिओपॅथीवरील विश्वास दडलेला  होता. डॉ. प्रसंता उत्तरादाखल म्हणाले, होमोओपॅथी कोणत्याही ग्रेडच्या कॅन्सर रुग्णाला आराम देवू शकते. 

"
माणसाचे अखेरचे सत्य काय असते तर मृत्यू. आजार ते मृत्यू या दम्यानचा रुग्णाचा काळ सुसह्य किंवा त्याला चांगले आरोग्य देणारा असायला हवा. म्हणूनच होमिओपॅथीने आपण त्याला स्वस्थ व वेदना कमी करणारे आयुष्य देण्याचा  प्रयत्न करतो. कॅन्सर बरा होतो की नाही हा मुद्दा नाही. तो आजार त्याला सुसह्य करण्याचे काम होमिओपॅथी करू शकते".  डॉ. प्रसंता यांचे ते वाक्य आजही माझ्या कानांत शब्द न शब्द स्वरुपात फिरते. 

कोलकाता येथून  आल्यानंतर मी सुद्धा कॅन्सरचे रुग्ण हाताळायला लागतो. रुग्णाला वेदना कमी करण्यासाठी किंवा त्याचे आरोग्य पूर्ववत करण्यासाठी मी सुद्धा औषध योजना करतो. रुग्णाला झोप लागावी, त्याचे पोट साफ हवे, त्याची लघवी वेळवर व्हावी, त्याला भूक लागावी आणि याचे मानसिक स्वास्थ्य उत्तम राहावे याचसाठी कोणतीही पॅथी काम करते. होमोपॅथीत तर आजार बरा करण्यासोबत मानसिक पुनर्स्थापना हा मुद्दा पहिल्यापासून उपाचार पद्धतीचा भागच आहे. म्हणूनच मला आता कॅन्सरच्या रुग्णांचे आव्हान स्वीकारताना नेहमी समाधान असते की, होय आपणही कॅन्सरशी दोन हात करू शकतो.

दुसऱ्या दिवशी  पुन्हा सकाळी ८.३० ला रुग्णालयात पोहचलो. आदल्या दिवशी सकाळी पाहिल्या प्रमाणेच गर्दी होती. पहिला दिवसा प्रमाणेच रात्री दोनपर्यंत आम्ही अनुभव घेतला. बॅनर्जी पितापूत्र आम्हाला अनेक टीप्स देत असत त्या आमच्या अनुभव व सेवेसाठी उपयुक्त होत्या.

आम्ही कोलकाता येथे डॉ. बॅनर्जींकडे ७ दिवस होतो. डॉ. प्रसंता कशा प्रकारे कॅन्सरचे रुग्ण तपासतात व त्यांना औषध देतात हे मी जवळून पाहिले. मी एकदा त्यांना विचारले, सर आपण होमिओपॅथीने कॅन्सर १०० टक्के बरा करू शकतो का आणि कोणत्या ग्रेडपर्यंतचे रुग्ण तपासावेत ? त्यावर त्यांनी दिलेले उत्तर मला आजही जसेच्या तसे आठवते. त्यांच्या उत्तरात डॉक्टरची जबाबदारी आणि होमिओपॅथीवरील विश्वास दडलेला  होता. डॉ. प्रसंता उत्तरादाखल म्हणाले, होमोओपॅथी कोणत्याही ग्रेडच्या कॅन्सर रुग्णाला आराम देवू शकते. माणसाचे अखेरचे सत्य काय असते तर मृत्यू. आजार ते मृत्यू या दम्यानचा रुग्णाचा काळ सुसह्य किंवा त्याला चांगले आरोग्य देणारा असायला हवा. म्हणूनच होमिओपॅथीने आपण त्याला स्वस्थ व वेदना कमी करणारे आयुष्य देण्याचा  प्रयत्न करतो. कॅन्सर बरा होतो की नाही हा मुद्दा नाही. तो आजार त्याला सुसह्य करण्याचे काम होमिओपॅथी करू शकते.

डॉ. प्रसंता यांचे ते वाक्य आजही माझ्या कानांत शब्द न शब्द स्वरुपात फिरते. कोलकाता येथून  आल्यानंतर मी सुद्धा कॅन्सरचे रुग्ण हाताळायला लागतो. रुग्णाला वेदना कमी करण्यासाठी किंवा त्याचे आरोग्य पूर्ववत करण्यासाठी मी सुद्धा औषध योजना करतो. रुग्णाला झोप लागावी, त्याचे पोट साफ हवे, त्याची लघवी वेळवर व्हावी, त्याला भूक लागावी आणि याचे मानसिक स्वास्थ्य उत्तम राहावे याचसाठी कोणतीही पॅथी काम करते. होमोपॅथीत तर आजार बरा करण्यासोबत मानसिक पुनर्स्थापना हा मुद्दा पहिल्यापासून उपाचार पद्धतीचा भागच आहे. म्हणूनच मला आता कॅन्सरच्या रुग्णांचे आव्हान स्वीकारताना नेहमी समाधान असते की, होय आपणही कॅन्सरशी दोन हात करू शकतो.

No comments:

Post a Comment